Unforgiven (1992)

Ελληνικός Τίτλος: Οι Ασυγχώρητοι
Κατηγορία: Γουέστερν, Δράμα
Σκηνοθεσία: Clint Eastwood
Σενάριο: David Webb Peoples
Πρωταγωνιστούν: Clint Eastwood, Gene Hackman, Morgan Freeman, Richard Harris, Jaimz Woolvett
Μουσική: Lennie Niehaus

Φωτογραφία: Jack N. Green

Μοντάζ: Joel Cox 

Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 131 min

Ο Γουίλιαμ Μάνι (Clint Eastwood) είναι ένας πρώην παράνομος, που μετά το βίαιο θάνατο της γυναίκας του, προσπαθεί να ξεχάσει το παρελθόν του. Έχουν περάσει έντεκα χρόνια από τότε που έχει εγκαταλείψει το όπλο του, αφήνοντας πίσω του τη φήμη τού αδίστακτου φονιά. Ζει ήρεμα με το γιο του και την κόρη του, φροντίζοντας το μικρό του κτήμα, στο Κάνσας. Η οικονομική του κατάσταση είναι άσχημη και το κτήμα πολύ δύσκολα του αποφέρει τα απαραίτητα προς το ζην.
Μια μέρα ο Σκότφιλντ Κιντ (Jaimz Woolvett), ένας κυνηγός επικηρυγμένων, τον επισκέπτεται και του ζητάει τη βοήθειά του για να εντοπίσει δυο άντρες που χαράκωσαν μία πόρνη. Ο Μάνι που έχει ανάγκη την αμοιβή των χιλίων δολαρίων που του προσφέρεται, αν και διστακτικός στην αρχή, αποφασίζει να δεχτεί.
Βρίσκει τον παλιό του συνεργάτη Νεντ Λόγκαν (Morgan Freeman) και μαζί ξεκινούν για την πόλη όπου έγινε το έγκλημα. Η πόλη αυτή διοικείται από έναν μοχθηρό σερίφη, πρώην παράνομο, τον Λιτλ Μπιλ (Gene Hackman) ο οποίος δεν αφήνει τους ξένους να οπλοφορούν στην πόλη του και θέλει να προστατέψει τους  δύο δράστες που χαράκωσαν την πόρνη, καθώς θεωρεί ότι πλήρωσαν για την πράξη τους...

Πρόκειται για ένα γουέστερν που ανατρέπει τα δεδομένα και τα κλισέ των ταινιών του είδους που είχαμε γνωρίσει μέχρι τώρα.
Απομυθοποιεί τους ηθικούς κανόνες και τη θρυλική βία της Άγριας Δύσης και δεν στέκεται πάνω σε έναν πρωταγωνιστή του οποίου η παρουσία του επιβάλλεται σε κάθε σκηνή, καθώς οι δευτερεύοντες ρόλοι κάνουν αισθητή την παρουσία τους, κατέχοντας σημαντικότατη θέση στην εξέλιξη της ιστορίας.
Απορρίπτοντας τις παραδοσιακές απόψεις περί ηρωισμού και τιμιότητας, η ταινία επικεντρώνεται στον ακραίο ηθικό ξεπεσμό της παλιάς Δύσης κι ενώ στην αρχή όλα δείχνουν πως πρόκειται για μια συνηθισμένη  αναμέτρηση καλών και κακών, εξελίσσεται σε μια ιστορία με βάθος, τονίζοντας την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και δίνει έμφαση στο Κακό, έτσι όπως αυτό εκδηλώνεται μέσα από την ανθρώπινη φύση.
Δεν έχουμε πολλές και θεαματικές σκηνές ανταλλαγής πυρών ή καθοριστικών αναμετρήσεων και αυτές που υπάρχουν δεν τελειώνουν με τη θεαματική νίκη του καλού -μιας και στην ουσία αυτός δεν υπάρχει.

Υπάρχουν όμως όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που συγκροτούν ένα γουέστερν: οι παράνομοι, ο εκπρόσωπος του νόμου, τα σαλούν, οι πόρνες και μια δραματική ιστορία που αναπτύσσεται αργά και κορυφώνεται λίγο πριν το τέλος, μέσα στα τραχιά και μοναχικά τοπία της αμερικανικής ενδοχώρας.
Η υποβλητική, σκοτεινή φωτογραφία του Jack Green, αναδύει μια κατάθλιψη και μας φέρνει στο μυαλό μία γερασμένη Άγρια Δύση, όπως άλλωστε είναι και οι ήρωες της ιστορίας.
Οι ερμηνείες όλων των συμμετέχοντων είναι εξαιρετικές, αλλά ξεχωρίζει το δίδυμο Eastwood-Freeman το οποίο εμφανίζει αξιοπρόσεκτη χημεία και τονίζει τα δραματικά στοιχεία των χαρακτήρων.
Ο Jene Hackman είναι ιδανικός στο ρόλο του μοχθηρού σερίφη και "κερδίζει" εύκολα και πολύ γρήγορα την αντιπάθεια του θεατή, με την αλαζονική ερμηνεία του.

Η ταινία προβλήθηκε το 1992, σε μια περίοδο που ο κινηματογραφικός κόσμος και το κοινό είχε στραφεί προς ταινίες επιστημονικής φαντασίας και φαντασμαγορικών εφέ.
Παρά το γεγονός αυτό σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία εισπράττοντας 160 εκατομμύρια δολάρια σε όλο τον κόσμο και υπήρξε η πρώτη μεγάλη επιτυχία του “σκηνοθέτη” Clint Eastwood, ο οποίος με την δημιουργία του θέλησε να αναβιώσει ένα είδος ταινιών που ήταν προς εξαφάνιση και να αποδώσει ένα είδος φόρου τιμής στους μέντορές του Sergio Leone και Don Siegel.
Ήταν υποψήφια για εννιά Όσκαρ και κατάφερε να κερδίσει τα τέσσερα: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας (Clint Eastwood), Μοντάζ (Joel Cox) και Β’ Αντρικού Ρόλου στον Jene Hackman, ο οποίος κέρδισε και το αντίστοιχο Βρετανικό βραβείο BAFTA.