Fight Club (1999)


Ελληνικός Τίτλος: Fight Club
Κατηγορία: Δράμα
Σκηνοθεσία: David Fincher
Σενάριο: Chuck Palahniuk (Μυθιστόρημα), Jim Uhls (Προσαρμογή Σεναρίου)
Πρωταγωνιστούν: Brad Pitt, Edward Norton, Helena Bonham Carter
Μουσική: Dust Brothers (John King, Michael Simpson)
Φωτογραφία: Jeff Cronenweth
Μοντάζ: James Haygood
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 139 min


Κύριο πρόσωπο της ταινίας είναι ο ανώνυμος αφηγητής της (Εdward Norton), ένας άντρας που εργάζεται σαν στέλεχος σε μια μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία.
Φαινομενικά η ζωή του είναι τέλεια αφού τα έχει όλα, πολύ καλή δουλειά, μεγάλο διαμέρισμα, αρκετά χρήματα... Στην πραγματικότητα όμως ο νεαρός άντρας είναι δυστυχισμένος. Ζει μόνος, χωρίς οικογένεια και στενούς φίλους, πνιγμένος στην ρουτίνα της εργασίας του και υποφέρει από φοβερές αϋπνίες. Αναζητώντας την ευτυχία και την γαλήνη, βρίσκει διέξοδο συμμετέχοντας σε μεταμεσονύχτιες συγκεντρώσεις ανθρώπων που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες. Η συμπόνια και η ανθρώπινη ζεστασιά που συναντά εκεί δίνουν ένα νόημα στην άδεια ζωή του.
Μια μέρα γνωρίζει έναν ιδιόρρυθμο τύπο, τον Tyler Durden (Brad Pitt). Ο Tyler του συστήνεται ως επαναστάτης ενάντια στην τρομοκρατία της βιομηχανικής καταπίεσης. Χωρίς σταθερή δουλειά, εργάζεται είτε ως μηχανικός προβολής ταινιών, είτε ως σερβιτόρος, είτε ως παρασκευαστής ακριβών σαπουνιών και αντιμετωπίζει την ζωή όπως του έρθει.
Στο πρόσωπο του Tyler, o αφηγητής βρίσκει αυτό που ζητάει, ηρεμία και ευτυχία. Μεταξύ των δύο αντρών, αναπτύσσεται μια πολύ δυνατή φιλία.
Μετά από μια ιδέα του Tyler , οι δυο τους ιδρύουν το Fight Club, ένα μέρος όπου διοργανώνονται μεταμεσονύκτιοι αγώνες πυγμαχίας μεταξύ των μελών του club. Οι μαχητές που συμμετέχουν παλεύουν μέχρι τελικής πτώσεως, με μοναδικά εφόδια την δύναμη τους, την απελπισία και τα γυμνά τους χέρια, ανακαλύπτοντας παράλληλα κρυφές πτυχές του εαυτού τους, που μέχρι τότε δεν γνώριζαν...


Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του πολυδιαβασμένου Αμερικανού συγγραφέα Chuck Palahniuk, το «Fight Club» είναι ίσως η ταινία που έχει διχάσει περισσότερο από κάθε άλλη κοινό και κριτικούς.
Πολλοί ήταν αυτοί που την λάτρεψαν και έγιναν θερμόαιμοι υποστηρικτές της, θεωρώντας την μια πρωτοποριακή, ανατρεπτική δημιουργία, που δίνει μια δυνατή γροθιά στο καπιταλιστικό σύστημα και στον σύγχρονο τρόπο ζωής, που τον χαρακτηρίζει η υπερκατανάλωση υλικών αγαθών και η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων που ζουν σε μια κοινωνία σάπια και μίζερη.
Από την άλλη πλευρά άλλοι τόσοι ήταν αυτοί που την μίσησαν και την έθαψαν, χαρακτηρίζοντάς την ως ένα ανοσιούργημα που με την χρήση αναίτιας και ωμής βίας βάλλει κατά πάντων, με απώτερο σκοπό την δημιουργία θορύβου προς όφελος των δημιουργών και των συντελεστών της. Πολλοί ήταν αυτοί που υποστήριξαν ότι μετά την προβολή της υπήρχε μεγάλος κίνδυνος οι νέοι να παρασυρθούν σε πράξεις ανάλογες με αυτές που «λανσάρει» η ταινία, όπως είχε συμβεί αρκετά χρόνια πριν και με το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» του Kubrick.


Πέρα όμως απ’ όλα αυτά και ανεξάρτητα με τι μάτι είδε ο καθένας τα μηνύματα που προάγει η ταινία μέσα από το ιδιόρρυθμο και ανατρεπτικό θέμα της, όλοι ανεξαιρέτως την θεώρησαν από τεχνική άποψη άρτια.
Ο Fincher έχει φτιάξει  μια ταινία καλοστημένη, με γρήγορη εναλλαγή πλάνων, ρυθμό, δράση και με μια σκοτεινή, μυστηριώδης, παρακμιακή ατμόσφαιρα. Όσο για την τελική σκηνή του φιλμ, είναι μνημειώδης.
Εκπληκτική είναι και η μουσική επένδυση που επιμελήθηκαν οι Dust Brothers. Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας είναι τόσο πολύ δεμένες με την μουσική υπόκρουση έτσι ώστε αυτή να θεωρείται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι τους.
Ο Εdward Norton είναι εντυπωσιακός στον υποτονικό ρόλο του ανώνυμου γιάπη, ενώ ο Brad Pitt πολύ καλός στον ρόλο του αινιγματικού αντιήρωα Tyler Durden.
Τέλος, αριστουργηματική είναι η ερμηνεία της  Helena Bonham Carter, που ενσαρκώνει τον άκρως ψυχωτικό χαρακτήρα της Marla Singer.


Το πλήθος των αρνητικών σχολίων που έλαβε η ταινία για το θέμα της και η αμφιβολία του κοινού για το τι είναι αυτό τελικά που θέλει να προάγει, είχαν σαν αποτέλεσμα τις πολύ χαμηλές εισπράξεις.
Η πρώτη προβολή του «Fight Club» που έγινε στης 17 Οκτωβρίου του 1999, έφερε αναστάτωση στο εσωτερικό της εταιρίας παραγωγής του, την 20th Century Fox, και ήταν η αιτία λίγες μέρες αργότερα να απολυθεί ο διευθυντής της επειδή επέτρεψε να βγει μια τέτοια ταινία στις αίθουσες.
Η αναγνώριση της ταινίας ήρθε λίγο καιρό αργότερα όταν κυκλοφόρησε σε DVD και ένα πολύ μεγάλο πλήθος θεατών παγκοσμίως -ειδικά νεαρόκοσμος- έγιναν fun της.
Σε ψηφοφορία που διοργάνωσε το Βρετανικό κινηματογραφικό περιοδικό Empire, ο μυστηριώδης Tyler Durden, αναδείχθηκε ως ο καλύτερος κινηματογραφικός χαρακτήρας όλων των εποχών.
Σήμερα το «Fight Club» βρίσκεται στη θέση Νο12 στη λίστα με τις καλύτερες και πιο δημοφιλείς ταινίες όλων των εποχών του IMDb.










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση