Ελληνικός Τίτλος: Τα Τέρατα
Κατηγορία: Δράμα, Τρόμου
Σκηνοθεσία: Tod Browning
Σενάριο: Tod Robbins
Πρωταγωνιστούν: Wallace Ford, Leila Hyams, Olga Baclanova, Roscoe Ates, Henry Victor
Φωτογραφία: Merritt B. Gerstad
Μοντάζ: Basil Wrangell
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Διάρκεια: 64 min
Η ιστορία διαδραματίζεται σ’ ένα τσίρκο όπου τα περισσότερα μέλη του θιάσου είναι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί με κάποια σωματική παραμόρφωση ή ιδιαιτερότητα. Τους ανθρώπους αυτούς οι “φυσιολογικοί” άνθρωποι τους αποκαλούσαν “Φρικιά”.
Στον θίασο εργάζονται και “φυσιολογικοί” άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους δίχως σοβαρή αφορμή κακομεταχειρίζονται με κάθε τρόπο τους άτυχους συνανθρώπους τους που υπομένουν τα πάντα προκειμένου να συνεχίζουν να εργάζονται έτσι ώστε να νιώθουν ίσοι με τους υπόλοιπους, διεκδικώντας τα ίδια δικαιώματα στην ζωή και τον έρωτα.
Ο Χανς, ένας από τα φρικιά που εργάζεται στο τσίρκο ερωτεύεται την ελκυστική και “φυσιολογική” ακροβάτισσα Κλεοπάτρα, η οποία στην αρχή τον κοροϊδεύει. Όταν όμως μαθαίνει ότι ο Χάνς έχει κληρονομήσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, αποφασίζει μαζί με τον εραστή της, τον “μασίστα” του τσίρκου, τον Ηρακλή, να παντρευτεί τον Χανς και στη συνέχεια να τον δηλητηριάσει για να του πάρει τα λεφτά. Ο γάμος γίνεται αλλά όταν τα άλλα φρικιά του τσίρκου ανακαλύπτουν της αληθινές προθέσεις της Κλεοπάτρας, αποφασίζουν να την εκδικηθούν...
Το γεγονός ότι η ταινία πριν ακόμη βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες, στο στάδιο των δοκιμαστικών προβολών της, περικόπηκε από την εταιρία παραγωγής της, την MGM, κατά 26 ολόκληρα λεπτά από την αρχική της διάρκεια (οι σκηνές αυτές δυστυχώς χάθηκαν για πάντα) και τροποποιήθηκε το τέλος της, δεν στάθηκε ικανό να την κάνει αποδεκτή από το κοινό και τους κριτικούς της εποχής της. Η αιτία γι’ αυτό ήταν το θέμα της που σοκάρισε και δημιούργησε πλήθος αποδοκιμασιών και αρνητικών αντιδράσεων.
Στην Αμερική εκείνης της εποχής είχαν μεγάλη απήχηση τα σόου με τέρατα, δηλαδή με ανθρώπους αδικημένους απ’ τη φύση που είχαν γεννηθεί με διάφορα προβλήματα στην διάπλαση του σώματός τους. Πλήθη κόσμος συνωστίζονταν για να δουν, να γελάσουν, να χλευάσουν και γενικότερα να διασκεδάσουν με τα άτυχα πλάσματα που γεννήθηκαν είτε ως νάνοι στην καλύτερη περίπτωση, ή χωρίς άκρα, παραμορφωμένα πρόσωπα και με διάφορες άλλες ατέλειες ή ιδιομορφίες.
Ο Tod Browning με την ταινία του μας δείχνει πως οι άνθρωποι με αναπηρίες μπορούν να μην διαφέρουν σε τίποτα από τους φυσιολογικούς να είναι αξιοπρεπείς επαγγελματίες και να έχουν ακόμα και ερωτική ζωή. Το μήνυμα που περνάει είναι αισιόδοξο και θετικότατο.
Κανένας όμως από τους θεατές της εποχής που γυρίστηκε η ταινία δεν μπορούσε να δεχτεί ότι οι κακοί ήταν οι φυσιολογικοί, οι αρτιμελείς ενώ οι συμπαθείς και αδικημένοι ήταν τα «τέρατα». Κανένας δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι τα πραγματικά τέρατα στην ταινία ήταν η Κλεοπάτρα με τον φίλο της και όχι οι άτυχοι συνανθρώποι τους με τα γενετικά προβλήματα.
Όσοι ανυποψίαστοι πήγαν να παρακολουθήσουν την δημιουργία του Browning θα ήθελαν να γελάσουν και να διασκεδάσουν με τα φρικιά και όχι να καταλήξουν να κάνουν αυτοκριτική. Υπήρχαν πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες στις προβολές της ταινίας ακούστηκαν ύβρεις και απειλές σε σημείο που οι παραγωγοί αναγκάστηκαν να αποσύρουν την ταινία από τους κινηματογράφους πολύ γρήγορα και να την καταχωνιάσουν σε κάποιο σημείο όπου παρέμεινε για χρόνια ξεχασμένη.
Από τεχνικές άποψης το φιλμ δεν έχει να δείξει κάτι το συγκλονιστικό αφού γυρίστηκε με πολλές δυσκολίες, κάτι που είναι εμφανές σε πολλά σημεία αλλά κυρίως στις ερμηνείες, μιας που τα περισσότερα μέλη του καστ δεν είναι ηθοποιοί αλλά πραγματικά αναξιοπαθούντα άτομα που υποδύονται τους εαυτούς τους.
Ο άνθρωπός-σκουλήκι που μπορεί να ανάψει τσιγάρο χωρίς χέρια χρησιμοποιώντας μόνο το στόμα του, ο άνθρωπος χωρίς πόδια που περπατάει ταχύτατα με τα χέρια του χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, η νεαρή κοπέλα χωρίς χέρια που απολαμβάνει το γεύμα της τρώγοντας και πίνοντας με τα πόδια, οι σιαμαίες αδελφές που ετοιμάζονται για τους γάμους τους, η γυναίκα με την γενειάδα που γεννάει το υγιέστατο μωρό της και το πρωταγωνιστικό ζευγάρι των δύο νάνων, που μπροστά στους προαναφερθέντες μοιάζουν φυσιολογικότατοι, είναι μόνο κάποια από τα φρικιά του θιάσου που ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες του Tod Browning. Όλοι αυτοί οι ήρωες είναι η πραγματική δύναμη της ταινίας.
Κι όταν ακόμα λίγο πριν το φινάλε του φιλμ, αποδεικνύεται ότι τελικά αυτά τα “Freaks” είναι μια ομάδα μνησίκακων, εκδικητικών τεράτων που έχουν τους δικούς τους κώδικες, τίθεται το εύλογο ερώτημα που αναφέρεται στο κατά πόσο ευθύνονται τα ίδια τα τέρατα για την κακία που πιθανόν κρύβουν μέσα τους και όχι ο τρόπος αντιμετώπισης τους από τον κόσμο.
Η ταινία που υπόπεσε σε αυστηρή λογοκρισία, απαγορεύτηκε άμεσα σε τέσσερις χώρες, την Φινλανδία, την Ιρλανδία, την Ιταλία και την Μεγάλη Βρετανία, μέχρι το 1963. Ο κύριος λόγος ήταν ότι με την παρουσίαση αυτών των ατόμων στην μεγάλη οθόνη, θιγόταν η αξιοπρέπειά τους.
Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια ώσπου το «Freaks» να ξαναβγεί στο προσκήνιο και να πάρει την θέση που της αξίζει ανάμεσα στα κλασικά αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου, ως μια ταινία δυνατή και πρωτοποριακή που τολμά και θίγει θέματα που αναφέρονται στον κοινωνικό ρατσισμό και την διαφορετικότητα. Μια ταινία που σοκάρει, "φρικάρει" και θα είναι επίκαιρη όσα χρόνια κι αν περάσουν από την πρώτη της προβολή, 80 χρόνια πριν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση