Ελληνικός Τίτλος: Σκοτεινή Πόλη
Κατηγορία: Έγκλημα, Δράμα, Θρίλερ
Σκηνοθεσία: Alex Proyas
Σενάριο: Alex Proyas, Lem Dobbs, David S. Goyer
Πρωταγωνιστούν: Rufus Sewell, Kiefer Sutherland, Jeniffer Connelly, William Hurt
Μουσική: Trevor Jones
Φωτογραφία: Dariusz Wolski
Μοντάζ: Dov Hoenig
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 100 min / 111 min (Director's cut - 2008)
Δραπετεύοντας από το ξενοδοχείο ανακαλύπτει το πραγματικό του όνομα, και βρίσκει τη σύζυγό του Έμμα (Jennifer Connelly), από την οποία μαθαίνει ότι βρίσκονται σε διάσταση. Μαθαίνει επίσης ότι καταζητείται από έναν ντετέκτιβ, τον Φρανκ Μπούμστετ (William Hurt), επειδή είναι ύποπτος μιας σειράς δολοφονιών κοινών γυναικών.
Κατά την περιπλάνησή του και καθώς προσπαθεί να θυμηθεί κάτι από το παρελθόν του, διαπιστώνει ότι στην πόλη που κατοικεί επικρατεί συνεχώς νύχτα και ότι κάθε φορά που τα ρολόγια δείχνουν δώδεκα, ο χρόνος σταματάει, τα πάντα ακινητοποιούνται και τότε κάνουν την εμφάνισή τους κάποια παράξενα πλάσματα που μοιάζουν με ανθρώπους.
Ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να του δώσει απαντήσεις για όλα αυτά τα παράξενα που συμβαίνουν γύρω του, είναι ο Δρ Ντάνιελ Σρέμπερ, ο οποίος και τον πληροφορεί ότι η πόλη ελέγχεται από μυστηριώδεις εξωγήινους που κάνουν πειράματα πάνω στους ανθρώπους, δημιουργώντας τους συνεχώς καινούργιες μνήμες...
Το σενάριο της ταινίας καταπιάνεται με το κατά πόσο οι αναμνήσεις ενός ανθρώπου είναι τα στοιχεία που ορίζουν την ατομική του ταυτότητα και την προσωπικότητά του καθώς είναι οι συνδετικοί κρίκοι που ενώνουν το βιωμένο παρελθόν, το παρόν και το επερχόμενο μέλλον του ή αν για όλα ευθύνεται η ψυχή που καθιστά το κάθε άτομο μοναδικό, αναντικατάστατο και μη ανταλλάξιμο. Το ίδιο ερώτημα θέτουν και οι «Ξένοι» ψάχνοντας τρόπο να διαιωνίσουν το είδος τους, που απειλείται να εκλείψει.
Βέβαια, σαφή απάντηση στο ερώτημα δεν δίδεται αφού κατά την εξέλιξη της ιστορίας, από την μία βλέπουμε τον ήρωα να ψάχνει την ταυτότητα του προσπαθώντας να ξυπνήσει τις μνήμες του και από την άλλη βλέπουμε σκηνές όπως αυτή για παράδειγμα που ο υπάλληλος του ξενοδοχείου γίνεται περιπτεράς και παρά το γεγονός ότι έχει άλλες μνήμες επαναλαμβάνει την ίδια ιδιότυπη φράση που είχε πει και σαν ξενοδόχος: “No days off for good behavior”.
Αυτό το άκρως πρωτοποριακό για την εποχή του σενάριο, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που το «Dark City» σήμερα μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ταινία ορόσημο, σαν την απαρχή ενός αριθμού παραγωγών που ακολούθησαν μέχρι σήμερα και είχαν περίπου την ίδια θεματολογία.
Ο ελληνικής καταγωγής, αυστραλιανής υπηκοότητας σκηνοθέτης, Alexander Proyas, στο «Dark City», συνδυάζει με ιδανικό τρόπο το φιλμ νουάρ με την επιστημονική φαντασία και τον απλοϊκό τρόπο αφήγησης των κόμικς, με τον γερμανικό εξπρεσιονισμό.
Δημιουργεί έναν κόσμο φουτουριστικό, τον περιτυλίγει με την ατμόσφαιρα των δεκαετιών του ‘40 και του ’50 και τον ντύνει με σκηνικά που θυμίζουν κάτι από το «Metropolis» του Fritz Lang. Τα σκοτεινά πλάνα, οι έντονες φωτοσκιάσεις, τα στενά σοκάκια αλλά και οι χαρακτήρες της ταινίας, παραπέμπουν σε κλασικό αμερικάνικο φιλμ νουάρ. Η αρχιτεκτονική, τα κουστούμια και τα αυτοκίνητα που εμφανίζονται στην ταινία, αποτυπώνουν την Αμερική της δεκαετίας του ’50, ενώ η εικόνα των εξωγήινων φέρνει στο μυαλό του θεατή, τον «Nosferatu» του Friedrich Murnau, από το 1922.
Η σκοτεινή φωτογραφία του Dariusz Wolski, είναι εξαιρετική και δημιουργεί μια πολύ υποβλητική ατμόσφαιρα.
Επίσης εξαιρετικό είναι και το μοντάζ του Dov Hoenig, που βοηθάει στο να κρατηθεί ένας συνεχής γρήγορος ρυθμός, χωρίς να κουράσει τον θεατή σε κανένα σημείο.
Άξια αναφοράς είναι και η μουσική επένδυση της ταινίας από τον Trevor Jones, που συνοδεύει άψογα τον ήρωα στην περιπλάνησή του προς την ανακάλυψη της αλήθειας και καταφέρνει και παρασέρνει μαζί του προς αυτήν την κατεύθυνση και τον θεατή.
Οι ερμηνείες όλων ανεξαιρέτως των ηθοποιών που παίρνουν μέρος στο «Dark City» είναι πολύ δυνατές, με αποκορύφωμα την συγκλονιστική ερμηνεία του Kiefer Sutherland, στον ρόλο του ιδιοφυούς αλλά και ταυτόχρονα παρανοϊκού επιστήμονα.
Όλα αυτά συνθέτουν μια αριστουργηματική ταινία Sci-Fi, με πανέμορφη οπτική, που στηρίζεται περισσότερο στην αγωνία και στο μυστήριο, παρά την δράση και στα απαραίτητα αναμφισβήτητα, τεχνολογικά εφέ.
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στο Fox Studios της Αυστραλίας. Αρχικά οι υπεύθυνοι της παραγωγής εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι το κοινό δεν θα μπορούσε να καταλάβει την ταινία και ζήτησαν από τον Proyas να προσθέσει μια επεξηγηματική αφήγηση στην εισαγωγή. Έτσι παρακολουθώντας την αρχική κόπια, πριν τους τίτλους, λαμβάνουμε κάποιες πληροφορίες σχετικά με την έλευση των «Ξένων» στη Γη, από την φωνή του Kiefer Sutherland.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 27 Φεβρουαρίου 1998, δεν τα πήγε καλά στο box office, αλλά έλαβε κυρίως θετικές κριτικές.
Επίσης συμμετείχε σε κάποια φεστιβάλ όπου και έλαβε τις εξής διακρίσεις:
Bram Stoker Award - Καλύτερη Ταινία (1998)
Amsterdam Fantastic Film Festival - Silver Scream Award (1998)
Saturn Award - Καλύτερη Ταινία Επιστημονικής Φαντασίας (1999)
Brussels International Festival of Fantasy Film - Pegasus Audience Award (1999)
Film Critics Circle of Australia Award - Καλύτερη Πρωτότυπη Ταινία (1999)
Με το πέρασμα των χρόνων το «Dark City» απέκτησε φανατικό κοινό και χαρακτηρίστηκε σαν cult. Ο διακεκριμένος κριτικός Roger Ebert, του Chicago Sun-Times, την εξέλεξε ως την καλύτερη ταινία του 1998.
Το 2008 η ταινία επεξεργάστηκε εκ νέου: αφαιρέθηκε η αρχική σκηνή της αφήγησης που προστέθηκε εκ των υστέρων, καθώς τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν περιττή και προστέθηκαν κάποιες σκηνές διάρκειας περίπου 15 λεπτών που είχαν κοπεί αρχικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση