Κατηγορία: Έγκλημα, Δράμα
Σκηνοθεσία: Νίκος Νικολαΐδης
Σενάριο: Νίκος Νικολαΐδης
Πρωταγωνιστούν: Δέσποινα Τομαζάνη, Τάκης Μόσχος, Τάκης Σπυριδάκης, Δώρα Μασκλαβάνου
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Φωτογραφία: Άρης Σταύρου
Μοντάζ: Ανδρέας Ανδρεαδάκης
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα
Χρώμα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 154 min
Αρχηγός της ομάδας είναι η Σοφία (Δέσποινα Τομαζάνη), μία έμπειρη ντίβα, η μεγαλύτερη σε ηλικία από τους άλλους τρεις φίλους της. Είναι εκείνη που πληρώνει το νοίκι του σπιτιού και τα περισσότερα έξοδα κι έτσι δικαιωματικά έχει τον πρώτο λόγο.
Υπαρχηγός της Συμμορίας είναι ο Αργύρης (Τάκης Μόσχος). Ο Αργύρης, είναι ένας άνεργος ηθοποιός που επέλεξε την παρανομία προκειμένου να επιβιώσει.
Το δεύτερο γυναικείο μέλος της ομάδας είναι η Μαρίνα (Δώρα Μασκλαβάνου), μία ήρεμη και γλυκύτατη κοπέλα, η οποία ακολουθεί πιστά τους συντρόφους της.
Τελευταίος της παρέας, ο πρόσφατα αποφυλακισμένος Ανδρέας (Τάκης Σπυριδάκης) παλιός φίλος του Αργύρη.
Οι τέσσερεις φίλοι, έχοντας πίσω τους ένα πολυτάραχο παρελθόν, επιδίδονται σε κάθε είδους απάτη: τρώνε σε πολυτελή εστιατόρια και φεύγουν χωρίς να πληρώσουν, κλέβουν τρόφιμα από σούπερ μάρκετ, ρούχα από καταστήματα και γενικότερα επιδίδονται σε κάθε είδους παράνομη πράξη που μπορεί να τους φέρει χρηματικά ή υλικά κέρδη.
Μεταξύ των άλλων, η Σοφία, χρηματοδοτεί μία παράνομη αντιεξουσιαστική οργάνωση, ενώ η Μαρίνα συναντιέται μ’ έναν ιδιόρρυθμο άρρωστο άντρα με ηγετική φιγούρα. Ο Αργύρης και ο Ανδρέας, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ενός πορνό, γνωρίζονται με την Ρόζα (Λένια Πολυκράτη) η οποία τους προτείνει ένα σχέδιο προκειμένου να ληστέψουν έναν πλούσιο “πελάτη” της. Έτσι, στην Συμμορία των τεσσάρων προστίθεται κι αυτή.
Η συμπεριφορά και η πράξεις των ηρώων τραβάει την προσοχή των αρχών. Ένα περίεργος, ξανθός άντρας (Άλκης Παναγιωτίδης), θα εγκατασταθεί σχεδόν μόνιμα έξω από το σπίτι τους και “κάτι” θα περιμένει...
Ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος Νίκος Νικολαΐδης, εν έτη 1983, με την «Γλυκιά Συμμορία» παρατηρεί και καυτηριάζει με ιδιόμορφο τρόπο την τότε εποχή ή κάποια εποχή του παρελθόντος ή του μέλλοντος, πραγματική ή φανταστική. Η ιστορία του είναι μια ιστορία νεανική, τρυφερή, μια ιστορία συντροφικότητας, φιλίας, αγάπης, χαράς, βίας και θανάτου.
Ο Νικολαΐδης κατάφερε με τη «Γλυκιά Συμμορία» να εδραιωθεί σαν ένας από τους ικανότερους κινηματογραφιστές της χώρας μας. Η σκοτεινή και μελαγχολική ατμόσφαιρα που καλύπτει όλη την ταινία, η διοχέτευση της πικρής σαρκαστικής αίσθησης, η ικανότητα αφήγησης της ιστορίας και η άψογη εικαστική εικόνα, είναι στοιχεία που αναδεικνύουν το σύνολο της δουλειάς του, μιας δουλειάς ιδιαίτερα προσεγμένης.
Στο συνολικό αποτέλεσμα βοηθάει πολύ η εξαιρετική φωτογραφία του Άρη Σταύρου, η σημαντικότατη δουλειά της Μαρί-Λουίζ Βαρθολομαίου στα σκηνικά που αναδεικνύουν μια νοσταλγία περασμένων χρόνων, καθώς και η μουσική υπόκρουση του Γιώργου Χατζηνάσιου με τα συμπληρωματικά ροκ ακούσματα άλλων δεκαετιών.
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στην συγγραφή του σεναρίου, αφού σε κάποιες σκηνές οι διάλογοι είναι υπέροχοι και οι ατάκες διαδέχονται συνεχώς η μία την άλλη.
Η επιλογή του πρωταγωνιστικού καστ είναι άκρως επιτυχημένη.
Στον ηγετικό ρόλο, η πιο πεπειραμένη Δέσποινα Τομαζάνη, ταιριάζει απόλυτα με τον νεαρό τότε Τάκη Μόσχο, αλλά και με τους πρωτοεμφανιζόμενους Τάκη Σπυριδάκη και Δώρα Μασκλαβάνου.
Και οι τέσσερεις ηθοποιοί ερμηνεύουν τους ρόλους τους υπέροχα και καταφέρνουν με τις εκφράσεις τους και τις κινήσεις τους να εξωτερικεύσουν όλα τα συναισθήματα -είτε αυτά είναι ερωτικά, είτε βίαια, είτε ιδεολογικά- που απαιτεί το ιδιόρρυθμο σενάριο και να τα μεταφέρουν στην οθόνη με τρόπο που πραγματικά εντυπωσιάζει.
Επίσης, συναντάμε σε έναν μικρό ρόλο, στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, τον εικοσιτριάχρονο τότε, πολυτάλαντο και δημοφιλέστατο σήμερα, Χάρη Ρώμα, με ένα τελείως διαφορετικό λουκ από αυτό που τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1983-1984 και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό. Έκοψε 99.229 εισιτήρια, καταλαμβάνοντας την 8η θέση ανάμεσα σε 33 ταινίες.
Οι κριτικές που έλαβε ήταν ανάμικτες και σε αρκετές περιπτώσεις υπήρξε έντονος διχασμός μεταξύ των ειδικών σχολιαστών, κάτι που ήταν απολύτως φυσιολογικό καθώς το θέμα της ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά κινηματογραφικά δεδομένα. Σε καμιά άλλη ελληνική ταινία στο παρελθόν δεν είχε δοθεί τόσο μεγάλη ηρωοποίηση σε πρόσωπα περιθωριακά με εγκληματικά στοιχεία και ιδέες που δίχως άλλο, είναι αντίθετες με το κοινωνικό σύνολο και την κοινή γνώμη. Δεν πρέπει άλλωστε να μας διαφεύγει το γεγονός ότι, μια συμμορία όσο «γλυκιά» κι αν είναι δεν παύει να είναι «συμμορία».
Η «Γλυκιά συμμορία» είναι μία από τις αντιπροσωπευτικότερες ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου και σημείο αναφοράς για την φιλμογραφία του Νίκου Νικολαΐδη. Ίσως μπορεί να χαρακτηρισθεί και σαν την πιο cult ταινία του ελληνικού σινεμά.
Τιμήθηκε με τα βραβεία Καλύτερης ταινίας, Φωτογραφίας, Σκηνικών-Κοστουμιών, Μοντάζ και Ήχου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1983, με τα βραβεία Φωτογραφίας, Σκηνογραφίας, Μοντάζ, Ηχοληψίας, και Ερμηνείας (Τάκης Σπυριδάκης), από την Ένωση Κριτικών Κιν/φου Αθηνών και τα βραβεία Ποιότητας Ταινίας Μεγάλου Μήκους, Φωτογραφίας, Σκηνογραφίας, Ηχοληψίας, από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το 2006 ψηφίστηκε από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, ως μια από τις δέκα καλύτερες ελληνικές ταινίες κατακτώντας την 9η θέση.
Η «Γλυκιά Συμμορία» το 1984, κυκλοφόρησε και σαν μυθιστόρημα, από τον δημιουργό της Νίκο Νικολαΐδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας σχετικά με αυτήν την ανάρτηση